Określenie "au pair" pochodzi z francuskiego i oznacza "równy do" – już samo to mówi wiele o programie au pair, który ma za zadanie łączyć w sobie wymianę edukacyjno-kulturową z cennym doświadczeniem nabytym podczas współpracy z ludźmi z całego świata i ma niewiele wspólnego z pomocą domową, często utożsamianą z au pair.

W XVIII w. w Szwajcarii zamożne rodziny zwykły wysyłać swoje córki za granicę, by mogły doświadczyć życia wśród innej kultury i nauczyć się obcego dla nich języka. Dziewczęta te w zamian za opiekę rodzin je goszczących były zobowiązane do pomocy w wychowaniu i edukacji dzieci. Sam termin "au pair" powstał jednak we Francji pod koniec XIX w. - w ten właśnie sposób określano młode Brytyjki, które przybywały do Francji, by nauczać angielskiego francuskie rodziny. Mieszkając we Francji i żyjąc wśród rdzennych mieszkańców tego kraju dziewczęta te miały okazję nauczyć się francuskiego – i, co równie istotne, francuskiej etykiety, wysoce cenionej na całym świecie. Chociaż czasy się zmieniły, idea programu au pair pozostała niemal identyczna. Dzisiaj mianem au pair określa się młode osoby, które w zamian za zakwaterowanie, wyżywienie, kieszonkowe i, co najważniejsze, cenne doświadczenie, zdecydowały się podzielić swoim czasem i swoją kulturą z rodziną z odległego zakątka świata.

Warto podkreślić, że program au pair nie powinien być ekwiwalentem dla pracy zarobkowej – jest to program edukacyjno-kulturowy, w którym główną korzyścią powinno być cenne doświadczenie i znajomość języka obcego. Pieniądze otrzymywane przez au pair nie są określane jako pensja, acz jako kieszonkowe, i mają na celu uprzyjemnić au pair pobyt w kraju goszczącym. Jest zatem oczywiste, że au pair powinna być traktowana jak członek rodziny, nie jak pracownik czy pomoc domowa.